بررسی اضطراب مرگ در پرستاران بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های منتخب آجا

مقدمه: اضطراب مرگ یکی از تنش‌های بشر است که در بعضی از مشاغل از جمله پرستاری به صورت روزمره وجود داشته و عدم توجه به آن می‌تواند موجب عواقب ناخواسته و نامناسب از جمله نارضایتی شغلی، مشکلات روانی برای پرستاران و عدم دریافت مراقبت‌های صحیح و کافی برای بیماران گردد. این پژوهش با هدف تعیین میزان اضطراب مرگ پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های منتخب آجا و ارتباط آن با برخی از مشخصات جمعیت شناختی آنان اجرا گردید. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی می‌باشد که بر روی 100 پرستار شاغل در بخش‌های ویژه بیمارستان‌های منتخب آجا که به شیوه سر شماری انتخاب شدند، در سال 1392 انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه دو قسمتی بود که بخش اول آن مشخصات فردی و بخش دوم، پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر می‌باشد. جهت تحلیل داده‌های به دست آمده از نسخه 19 spss استفاده شد. یافته‌ها: میانگین نمره‌ی کل اضطراب مرگ پرستاران (7/55±2/01) بود که 25 درصد آنان اضطراب مرگ خفیف، 36 درصد اضطراب مرگ متوسط و 39 درصد اضطراب مرگ شدید داشتند و میانگین نمره کل اضطراب مرگ با متغیرهای جمعیت شناختی ارتباط آماری معناداری نداشت (‌P>0/05). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر اضطراب مرگ بر جنبه‌های جسمی و روانی پرستاران و فرآیندهای مراقبتی ارائه شده توسط آنان، توجه به این مسئله در پرستاران بخش‌های ویژه به جهت تماس نزدیک با بیماران در حال مرگ لازم می‌باشد و تعیین منابع اضطراب مرگ و ایجاد سیستم‌های حمایتی در بیمارستان‌ها به منظور ارائه هر چه بهتر مراقبت‌ها ضروری به نظر می‌رسد